اردوی تفریحی باغک شازند۹۳

مرام شهادت (داستان کوتاه)

عادت داشت پیشانی شهدا را ببوسد.

وقتی شهید شد بچه ها تصمیم گرفتند به تلافی آن همه محبت، پیشانی اورا غرق بوسه کنند.

پارچه را که کنار زدیم پیکر بی سر او، دل همه ی ما را آتش زد . . .
-------------------
پسرش که شهید شد،دلش سوخت...

آخه یادش رفته بود برای سیلی ای که تو بچگی بهش زده بود ،عذر خواهی کنه...

با خودش گفت"جنازه شو که اوردن صورتشو می بوسم"

آوردنش ... ولی ...

                                                   "سر نداشت"
-------------------

 آب آسایش گاه را قطع کردند. آب را جیره بندی کردیم. کل آبمان توی یک سطل بود. به    هرنفرپنج تا قاشق می رسید.

سهم آن روزرا خوردیم وخوابیدیم.                       

بیداربودم. خودم را زده بودم به خواب.

یکی بلند شد برود آب بخورد. به خودم گفتم « بی خیال. شتردیدی ندیدی. شاید طفلکی خیلی تشنه ش شده.

تا دم سطل هم رفت. نخورد. برگشت توی جاش خوابید.